Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008

9. Neo-classicism in Greece


Ο νεοκλασικισμός στην Ελλάδα συμπίπτει με την άφιξη του πρώτου βασιλιά, του Βαυαρού πρίγκηπα Όθωνα (1833-1862), γιου του φιλέλληνα και ελληνολάτρη βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου.
Ακολουθήθηκε σαν αρχιτεκτονικός ρυθμός από τους αρχιτέκτονες που ανέλαβαν την ανοικοδόμηση της Αθήνας. Ενώ ο νεοκλασικισμός μιμήθηκε αρχικά τα αρχαιοελληνικά κτίσματα, αργότερα εξελίχθηκε σε έναν πρωτότυπο ελληνικό ρυθμό, του οποίου αντιπροσωπευτικά οικήματα είναι: η "Αθηναϊκή Τριλογία" της οδού Πανεπιστημίου, καθώς και κάποια κτίρια στην Πλάκα.

Εκφραστές του ρεύματος, που τότε ήταν δημοφιλές και στην υπόλοιπη Ευρώπη, υπήρξαν οι Δανοί αρχιτέκτονες Χριστιανός και Θεόφιλος Χάνσεν (Hansen), καθώς και οι Γερμανοί Ερνέστος Τσίλλερ (Ziller), Leo von Clentze και οι Έλληνες, Σταμάτης Κλεάνθης και Λύσσανδρος Καυτατζόγλου.

Download the SlideShow: Views of Athens in 19th century

Download the SlideShow: Views of Athens in 19th century

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

8. Neo-classicism's origins - criteria

Neoclassicism was a widespread and influential movement in architecure, painting and the other visual arts that began in Europe in the 1760s, reached its height in the1780s and '90s, and lasted until the 1840s and '50s.

In painting it generally took the form of an emphasis on austere linear design in the depiction of classical themes and subject matter, using archaeologically correct settings and costumes. Neoclassicism arose partly as a reaction against the sensuous and frivolously decorative Rococo style that had dominated European art from the 1720s on. But an even more profound stimulus was the new andmore scientific interest in classical antiquity that arose in the 18th century.
Neptune and Amphitrite: A magnificent mosaic adorning the wall of a villa in Herculaneum.

Neoclassicism was given great impetus by new archaeological discoveries, particularly the exploration and excavation of the buried Roman cities of Herculaneum and Pompeii (the excavations of which began in 1738 and 1748, respectively).

Pompeii
The new understanding distilled from discoveries and publications in turnenabled European scholars for the first time to discern separate and distinct chronological periods in Greco-Roman art, and this new sense of a plurality of ancient styles replaced the older, unqualified veneration of Roman art and encouraged a dawning interest in purely Greek antiquities.

The German scholar Johann Joachim Winckelmann's writings and sophisticated theorizings were especially influential in this regard. Winckelmann saw in Greek sculpture "a noble simplicity and quiet grandeur" and called for artists to imitate Greek art. He claimed that in doing so such artists would obtain idealized depictions of natural forms that had been stripped of all transitory and individualistic aspects, and their images would thus attain a universal and archetypal significance.
Encyclopedia Britannica
View to Acropolis, Propylaia and Herodion in Athens from southwest. It's an aquarelle, painted by W.Purserin. The British architect Purserin had traveled to Italy and Greece among 1817-1820. On the painting we see a Turkish man speaking to a Greek woman. Backwards the Lycabettous Hill. - Museum City of Athens

View to Acropolis in Athens from southwest . It's a chalcography, painted by W.I. Benneti in London in 1805, based on a work of W. Walker - Museum City of Athens

Famous artists of neo-classical style are: Antonio Canova, Bertel Thorvaldsen in Italy, Jacques-Louis David and his student Jean-Auguste-Dominique Ingres (painters) in France, and John Flaxman, Josiah Wadgewood (ceramist), Robert Adam (designer-decorator) in England.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2008

7.5. Η Αθήνα του Μεσοπολέμου

Η Αθήνα διπλασιάζεται. Από 400.000 το 1922 φτάνει στους 800.000. Στην αρχή η εγκατάσταση έχει προσωρινό χαρακτήρα, εν αναμονή μιας πιθανής επιστροφής. Φτιάχνονται οι πρώτες ξύλινες προσφυγικές κατοικίες, που σύντομα αποδεικνύονται ανεπαρκείς.

Κατασκευάζονται χιλιάδες κατοικίες που χωροθετούνται σε οικισμούς μακρυά από την υπάρχουσα πόλη, σε απόσταση 1-4 χλμ. Ο Βύρωνας, η Καισαριανή, η Νέα Φιλαδέλφεια, η Νέα Ιωνία, η Κοκκινιά... καθώς και μικρότεροι πυρήνες θα γεμίσουν το λεκανοπέδιο. Στερούνται κάθε υποδομής. Δεν έχουν ύδρευση, αποχέτευση, ούτε καν οδική σύνδεση.

Τα σπίτια δεν θα χαριστούν, δεν θα παραχωρηθούν με όρους, δεν θα ενοικιαστούν καν στους κατοίκους τους. Θα πωληθούν σε εκείνους που μπορούν να τα αγοράσουν, οδηγώντας όσους δεν τα καταφέρουν σε διαδικασίες αυτοστέγασης. Οι αρχικοί πυρήνες, επεκτείνονται με αυθαίρετες παράγκες, αποτελώντας την κυρίαρχη μέθοδο στέγασης.

Η απόμακρη χωροθέτηση των οικισμών, σε συνδυασμό με τους δυσμενείς όρους στέγασης απεικονίζουν τις αντιλήψεις της τότε ελληνικής κοινωνίας που, πολύ δύσκολα, αποδέχτηκε τους ξένους που ήρθαν να διαταράξουν τη ζωή της. Οι μικρασιάτες πρόσφυγες θα φέρουν μαζί τους τις συνήθειές τους. Θα οργανωθούν, θα ιδρύσουν συλλόγους και θα μπολιάσουν τους ντόπιους με τον πολιτισμό τους, τα ήθη τους, τα πάθη τους και τα τραγούδια τους (Το ρεμπέτικο). Ταυτόχρονα θα αποτελέσουν μια τεράστια πηγή εργατικού δυναμικού, η εκμετάλλευση του οποίου θα δώσει αλματώδη ώθηση στην οικονομία των αφεντικών. Γύρω από τους οικισμούς θα αναπτυχθούν βιοτεχνίες και βιομηχανίες.

Μια νέα δυτική Αθήνα αρχίζει να κάνει την εμφάνισή της. Ο άξονας του Κηφισού θα αποτελέσει τη νέα διαχωριστική γραμμή της πόλης.
Η ενσωμάτωση τόσο των προσφύγων όσο και των οικισμών στην υπόλοιπή πόλη θα κρατήσει δεκαετίες. Οι τελευταίες παράγκες εξαφανίστηκαν τη δεκαετία του 70, ενώ τα ίχνη τους έχουν διατηρηθεί ακόμα στους δαιδαλώδεις ιστούς και στα παράγωνα μικρά οικόπεδα των προσφυγικών οικισμών.
Τα συγκεκριμένα προσφυγικά δεν είναι τα πλέον αντιπροσωπευτικά. Η τυπική μορφή ενός προσφυγικού οικισμού χαρακτηρίζεται από, εν σειρά ή σε κυκλική διάταξη, μικρά διώροφα όμοια λευκά πέτρινα σπίτια με στέγες από κεραμίδια. Αυτά εδώ είναι ιδιαίτερα επειδή αποτελούν μοναδικά δείγματα μοντέρνας αρχιτεκτονικής, επηρεασμένης από αντίστοιχα μεσοπολεμικά προγράμματα μαζικής κατοικίας που εφαρμόζονταν τότε σε όλη την Ευρώπη. Η εξωτερική τους εμφάνιση και η κατάσταση στη οποία βρίσκονται δεν φανερώνει την αξία τους. Πρόκειται για διαμερίσματα που παρότι μικρά είναι εξαιρετικής ποιότητας, με διαμπερή αερισμό και φωτισμό, λειτουργικά, με ανθρώπινη κλίμακα και ιδιαίτερα προνομιακή σχέση με τον υπαίθριο χώρο. Αν προσθέσετε σ’ αυτά την ανάγκη διατήρησης της ιστορικής μνήμης θα αντιληφθείτε για ποιόν λόγο έχει σημασία να διατηρηθούν.

Η περίοδος του μεσοπολέμου θα αποτελέσει μια από τις πιο έντονες οικοδομικά περιόδους, προάγγελος της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης. Είναι η περίοδος του μπετόν, που πρωτοεμφανίζεται, της πολυκατοικίας, της οριζόντιας ιδιοκτησίας παραδείγματα από τα οποία συναντήσαμε στην ως τώρα διαδρομή μας. Εκτός από προσφυγικούς οικισμούς σχεδιάζονται και υλοποιούνται και αρκετοί ακόμα. Δημιουργούνται τα πρώτα προάστια, προπομποί των σύγχρονων αποκεντρωτικών τάσεων. Το Ψυχικό, η Κυπριάδου, η Ηλιούπολη... έρχονται να συμπληρώσουν τις επεκτάσεις του παλιού ρυμοτομικού. Η Αθήνα επεκτείνεται, με αραιό τρόπο σε ένα μεγάλο μέρος του λεκανοπεδίου.

7.4. Η Aθήνα στα τέλη του 19ου αι.

Το ελληνικό κράτος έχει επεκτείνει τα σύνορά του στη Θεσσαλία. Το άνοιγμα της εγχώριας αγοράς αλλά και διάφορες διεθνείς συγκυρίες στρέφουν το ελληνικό κεφάλαιο της διασποράς, μαζί με τους κατόχους του, προς παραγωγικές δραστηριότητες εντός των συνόρων, άρα και στην Αθήνα. Αρχίζουν να πραγματοποιούνται τα πρώτα έργα υποδομής: Εξηλεκτρισμός, αεριόφως, αποχέτευση, ύδρευση, λιμενικά έργα και κυρίως σιδηρόδρομοι.

Το 1869 κατασκευάζεται ο σιδηρόδρομος Πελοποννήσου και σύντομα ο Σιδηρόδρομος Λαρίσης με τους αντίστοιχούς του σταθμούς. Ταυτόχρονα φτιάχνεται η σιδηροδρομική γραμμή Λαυρίου, ξεκινώντας από την αντίστοιχη πλατεία, που διακλαδίζεται και προς Κηφισιά. Αρχίζουν να κυκλοφορούν επίσης τα πρώτα ιππήλατα τραμ.

Η Αθήνα είναι πλέον μια μεγάλη πόλη. Η έκτασή της επεκτείνεται κυρίως προς το Βορρά. Μεγάλες εκτάσεις οικοπεδοποιούνται. Με ιδιωτικά ρυμοτομικά σχέδια που θα ενταχθούν εκβιαστικά στο σχέδιο πόλης χτίζονται ολόκληρες περιοχές χωρίς πλατείες και δημόσιους χώρους ή εξυπηρετήσεις.

Τα Άνω(1869) και Κάτω(1879) Πατήσια, η Κυψέλη(1882), αλλά και το Παγκράτι(1881), τα Ιλίσια (1894) και προς νότο η Καλλιθέα(1884) και το Κουκάκι(1881) θα αποτελέσουν τις νέες συνοικίες της πόλης καλύπτοντας την ολοένα αυξανόμενη ζήτηση κατοικίας.

Αυτή την περίοδο πραγματοποιούνται τα πρώτα μεγάλης κλίμακας έργα οδοποιίας. Χαράσσονται η Λεωφόρος Αλεξάνδρας, η Συγγρού, η Πατησίων... Πρόκειται για οδικούς άξονες που ξεπερνούν την απλή κυκλοφοριακή τους λειτουργία, συνιστώντας επεμβάσεις στο Αθηναϊκό τοπίο, επανασυσχετίζοντας τα επιμέρους σημεία του. Ο Φαληρικός όρμος ενώνεται απ’ ευθείας με το κέντρο και η λεκάνη του Ιλισού συνδέεται με τη λεκάνη του Κηφισού. Η Αθήνα στα τέλη του περασμένου αιώνα είναι μια πόλη εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων.

7.3. Συνοικίες Προάστειο, Εξέρχεια, Νεάπολη

Το Προάστειο για πολλά χρόνια αποτέλεσε λαϊκή συνοικία, με απλούς κατοίκους αλλά και με καλλιτέχνες και φοιτητές. Η συνοικία πολεοδομήθηκε το 1847 με κάθετους δρόμους (Ζ. Πηγής, Εμ. Μπενάκη).

Η περιοχή των Εξάρχειων και της Νεάπολης αποτέλεσαν τη συνέχεια του Προαστείου. Βρισκόμενες ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο και στο Πολυτεχνείο, τόπους διακίνησης ιδεών και στέκια νέων φοιτητών, φορτίστηκαν εξ αρχής ως τόποι αμφισβήτησης και κοινωνικής έντασης. Συχνά ήδη από το 19ο αιώνα υπήρξαν πεδία γεγονότων και συγκρούσεων. Από τα μέσα του 19ου αιώνα αρχίζουν να ανοικοδομούνται. Αυτή η μεσοαστική περιοχή αποτελεί ένα ενδιαφέρον δείγμα νεοκλασικών κτιρίων αλλά και αργότερα των πρωτοεμφανιζόμενων πολυκατοικιών.

7.2. Η Αθήνα στα μέσα 19ου αιώνα

Στη νέα Αθήνα έχουν αρχίσει να συρρέουν λογιών-λογιών άνθρωποι που θα αποτελέσουν τους νέους κατοίκους της. Αυτή θα είναι η πρώτη γενιά ξένων που θα κατοικήσουν αυτή την πόλη που το μέλλον θα της επιφυλάξει αρκετές τέτοιες μεταγγίσεις πληθυσμού που θα έρχονται κουβαλώντας τις συνήθειες και τις νοοτροπίες τους μεταβάλλοντας την εικόνα της Αθήνας.

Αξίζει να σημειωθεί πως ακόμα και οι γηγενείς Αθηναίοι δεν ήταν οι μοναδικοί της κάτοικοι. Εκτός από τους Τούρκους που αποχώρησαν, κατοικούσαν ακόμα Αιθίοπες, Μαλτέζοι, Γύφτοι και 1000 περίπου Αρβανίτες.

Οι νέοι κάτοικοι ήταν δυο λογιών. Αστοί κυρίως του εξωτερικού και οικοδόμοι. Θυμίζω πως η Αθήνα, εκείνη την εποχή ήταν μια πόλη virtual. Μια πόλη που επιλέχτηκε, σχεδιάστηκε και κατοικήθηκε στη βάση ενός οράματος και όχι εξ αιτίας μιας παραγωγικής βάσης ή μιας στρατηγικής τοποθεσίας...Ευρωπαίοι φιλέλληνες, πλούσιοι Έλληνες Φαναριώτες και Βαυαροί ήρθαν να χτίσουν τα σπίτια τους στην Αθήνα, χωρίς συχνά να τα κατοικούν.

Το αντικείμενο των πρώτων Αθηναίων, και μοναδική τους παραγωγική δραστηριότητα ήταν η ανοικοδόμηση. Μέσα από την ανοικοδόμηση εξέφραζαν τα εθνικά τους οράματα, πρόβαλλαν την καλλιέργειά τους και επεδείκνυαν τον πλούτο τους εδραιώνοντας την κοινωνική τους θέση.

Η ΒΑ περιοχή της νέας πόλης θα αποτελέσει το πεδίο τους. Ιδιωτικές κατοικίες και δημόσια κτίρια θα γεμίσουν σταδιακά την περιοχή γύρω από τα ανάκτορα, στη συνέχεια κατά μήκος της Πανεπιστημίου και αργότερα επί της Πατησίων και της Β. Σοφίας οριοθετώντας μια περιοχή γύρω από το Λυκαβηττό, το σημερινό Κολωνάκι.

Φορέας της νέας αστικής ιδεολογίας είναι ο Νεοκλασικισμός, αρχιτεκτονικό ρεύμα που είχε ήδη μεσουρανήσει στην Ευρώπη και βρισκόταν στη δύση του. Για την περίπτωση της Ελλάδας, όμως, ήταν ιδανικός για αυτό και διατηρήθηκε έως τις αρχές του 20ου αιώνα.

Το κτίριο της Ακαδημίας πίσω μας ξεκίνησε να χτίζεται το 1859 και λειτούργησε τελικά το 1924.Όλα αυτά πραγματοποιούνται σε μιαν Αθήνα με μηδενική υποδομή, με χωματόδρομους και χωρίς αποχετεύσεις ή άλλα δίκτυα. Πρώτα χτίζονταν το κτίριο, που για χρόνια στέκονταν μες στη μέση μιας εξοχής και μετά συμπληρώνονταν τα υπόλοιπα.

Αυτό το μοτίβο θα δούμε να επαναλαμβάνεται σε διάφορες παραλλαγές σε όλη την ιστορία της πόλης. Λίγο πιο μπροστά μας, επί της οδού Πανεπιστημίου, πέρναγε ένα ρέμα-δέκτης ακαθάρτων. Πίσω μας το Οφθαλμιατρείο (1847), ένα από τα πρώτα κτίσματα υγείας (και σίγουρα όχι το λογικά πιο απαραίτητο) αποτελεί μάρτυρα της οικτρής κατάστασης στην οποία βρίσκονταν τα μάτια των Αθηναίων εξ’ αιτίας της σκόνης.

Παράλληλα με την αστική Αθήνα, αρχίζει να αναπτύσσεται και η εργατική Αθήνα. Κατ’ αρχήν από οικοδόμους από τα νησιά. Στη συνέχεια από τους πρώτους εσωτερικούς μετανάστες που έρχονται να δουλέψουν στις πρωτοεμφανιζόμενες βιομηχανίες, στο Μεταξουργείο ή στο Γκάζι, σχηματίζοντας τις αντίστοιχες συνοικίες.

Η άμεση γειτνίαση τους προς τις πύλες της πόλης προς την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα δημιούργησε τελικά μια περιοχή στα Δυτικά της πόλης που κατοικήθηκε από τους πρώτους εργατικούς πληθυσμούς.

Η οδός Αθηνάς αποτέλεσε τη βιτρίνα όλων αυτών των περιοχών. Ήταν στην κυριολεξία το πωλητήριο ή εκθετήριο όσων παράγονταν σε αυτές, αποτελώντας τη μετεξέλιξη του παζαριού. Ταυτόχρονα αποτέλεσε τον πόλο της χωρικής αντίθεσης μεταξύ του δυτικού και ανατολικού τμήματος. Η αντίθεση αυτή εκτός από τον οικονομικό παράγοντα εκφράζονταν και σε ένα αισθητικό επίπεδο, μέσα από μια διαδικασία εξωραϊσμού και εξορθολογισμού. Το θορυβώδες και πληθωρικό παζάρι, έγιναν προσπάθειες να μεταφερθεί στα αντίστοιχα κτίρια αγορών.

Αντίστοιχο ρόλο άρχισε να παίζει και η οδός Πανεπιστημίου τόπος διαδηλώσεων που ξεκινούσαν από τη λαϊκή Ομόνοια και κατέληγαν στο Σύνταγμα.

7.1. Η Αθήνα μετά την επανάσταση του 1821

Το 1830, όταν υπογράφτηκε το πρωτόκολλο ανεξαρτησίας του νέου ελληνικού κράτους, η πρωτεύουσα βρίσκονταν στο Ναύπλιο.

Η Αθήνα ήταν ένα εγκαταλελειμμένο χωριό μικρής σημασίας. Βρίσκονταν σε ερειπιώδη μορφή. Στην Αθήνα του 1834 κατοικούσαν 9.000 κάτοικοι, που με την απελευθέρωση άρχισαν να επιστρέφουν σιγά-σιγά, ζωντανεύοντας πάλι την πόλη τους. Το μεγαλύτερό της μέρος βρίσκονταν βόρεια της Ακρόπολης. Ήταν μια τυπική ανατολίτικη κωμόπολη που διέθετε τα παζάρια της (το πάνω και το κάτω παζάρι με διαφορετικό χαρακτήρα το καθένα, το σταροπάζαρο), τα τζαμιά, τις εκκλησίες, τα μαγαζιά και τα εργαστήριά της. Ανάμεσα στα σπίτια θα διέκρινες που και που ατόφια αρχαία μέλη και κτίσματα.

Κάποιο κεντρικοί της δρόμοι ακολουθούσαν τις υψομετρίες του εδάφους δημιουργώντας ομόκεντρους κύκλους. Περιβάλλονταν από το Τείχος του Χασεκή με χαρακτηριστικές Πύλες που συχνά έπαιρναν το όνομά τους από τους αντίστοιχους δρόμους που ξεκίναγαν από αυτές. Η πύλη του Μωριά (προς το Μωριά, την Πελοπόννησο), η Μενιδιάτικη πόρτα, η Μεσογείτικη πόρτα. Από αυτές ξεκινούσαν και οι δρόμοι που ένωναν την πόλη με τους γύρω οικισμούς που ακόμα και σήμερα διατηρούν το όνομα και τη χάραξή τους.

Η οδός Λιοσίων, η οδός Αχαρνών, η οδός Μεσογείων κρατούν τη ρίζα τους από τότε. Η έκταση της πόλης έφτανε από το σημείο που ξεκινήσαμε, έως τη σημερινή οδό Ευριπίδου και την Πύλη του Αδριανού.
Το νέο σχέδιο της Αθήνας ήρθε να πατήσει στα χνάρια της υπάρχουσας πόλης αλλά κυρίως επιχείρησε να εκφράσει τη βούληση και την ιδεολογία της νέας εξουσίας και όσων την περιέβαλαν.
Το βασικό του σχήμα ήταν ένα ισοσκελές τρίγωνο στην κορυφή του οποίου, στη σημερινή Ομόνοια, θα τοποθετούνταν τα ανάκτορα σε άμεση συσχέτιση και αντιπαραβολή με την Ακρόπολη. Η οδός Αθηνάς θα αποτελούσε την οπτική και λειτουργική τους ένωση. Οι δύο πλευρές του τριγώνου, οι οδοί Σταδίου και Πειραιώς θα οδηγούσαν στις αντίστοιχες κατευθύνσεις, στον Πειραιά και στο μη αποκαλυμμένο ακόμα τότε Στάδιο. Στη βάση του τριγώνου τοποθετούνταν η οδός Ερμού. Το σημείο που βρισκόμαστε, ταυτίζονταν με το Κάτω παζάρι συνεχίζοντας τον εμπορικό του χαρακτήρα. Οι γωνιές του τριγώνου τοποθετήθηκαν σε κομβικά σημεία, στην πύλη του Μωριά και τη Μεσογείτικη, σε σημεία δηλαδή από όπου ξεκινούσαν οι ήδη υπάρχοντες δρόμοι. Η κατεύθυνση της πόλης προς το Βορρά έγινε, κυρίως για αμυντικούς λόγους και καθόρισε τη μετέπειτα εξέλιξή της.

Τα ανάκτορα αρχικά μεταφέρθηκαν στον Κεραμικό. Τελικά τα ανάκτορα μεταφέρθηκαν στη Θέση Εξέχωρον, στη σημερινή Βουλή. Το πανοπτικό αυτό σημείο βρίσκονταν πάνω στο τελευταίο διάσελο της οροσειράς του Άγχεσμου που ξεκινώντας από τα Τουρκοβούνια πέρναγε το Λυκαβηττό και κατέληγε στην Ακρόπολη.

6. Neo-classicism: Definition

The Academy, part of Athenian Trilogy, designed by Theophil Hansen and completed in 1885, in Athens, Greece

Definition- Ορισμός

Neoclassicism (sometimes writen as Neo-Classicism or Neo-classicism) is the terms ascribed to to the re-emergence of classical motifs, themes and decorative elements during the late 18th and early 19th century.
It is given to quite distinct movements in the decorative and visual arts, literature, theatre, music, and architecture that draw upon Western classical art and culture (usually that of Ancient Greece or Ancient Rome).
As reagards Architecture, neoclassicism appered first in Italy and spread throughout Europe during the 18th century. Its main features are the ... and classical ornamental patterns.

In Greece, the mainstream creative trend starts adopting neoclassical elements after the establishment of Monachy in 1832. This tendency develops rapidly up until mid 1900's following the European model.

The whole architectural design of public and private buildings was based on the well-established models of ancient Greek architecture one of whise main manifestations is the Parthenon.

Source:Wikipedia, the free encyclopedia

Νεοκλασικισμός: όρος που υποδηλώνει την αναβίωση των κλασικών μοτίβων, θεμάτων και διακοσμητικών στοιχείων στα τέλη του 18ου και τις αρχές του 19ου αιώνα.
Σε ό,τι αφορά στην αρχιτεκτονική, ο νεοκλασικισμός εκδηλώθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία, για να εξαπλωθεί το 18ο αιώνα σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, με κύρια χαρακτηριστικά του τη χρησιμοποίηση κιόνων, κιονόκρανων, αετωμάτων, ζωφόρων και κλασικών διακοσμητικών μοτίβων.


Στην Ελλάδα μετά την εγκαθίδρυση της μοναρχίας, το 1832, η επίσημη τεχνοτροπία στρέφεται προς το νεοκλασικισμό, τον οποίο υιοθετεί μέχρι και το πρώτο μισό του 20ου αι., ακολουθώντας τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Στο πλαίσιο αυτό ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός δημοσίων αλλά και ιδιωτικών κτιρίων βασίστηκε σε καταξιωμένα πρότυπα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ένα τέτοιο πρότυπο-σταθμός για την αρχιτεκτονική ιστορία αποτελεί ο Παρθενώνας.

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

3. Work schedule

October 2008: (by teachers): Blog's Construction. There the students will publish their works.

November 2008: The teacher invite his/her students to offer their contribution.
Students introduce themselves individually or in group and upload a photo.
They discuss school, school life and future study plans on a general basis. They refer to their interests, hobbies, music preferences (while adding song extracts), comment on films they have recently watched (on the basis of video extracts downloaded from youtube.com . They express their ambitions and expectations of their future life.

December 2008
They describe their local area, their city (illustrating with plenty of pictures and presentations) in terms of architecture, city planning and history the last century.

They could present customs and local traditions and celebrations with reference to whether the society they grow up in is multicultural or not.

Januar - Febr-March 2009
Civilisation,Culture, History and Neo-classical buildings: they downlaod articles and images from electronic and printed journals; they take their own photos of their town focusing on neo-classical houses and monuments; they present well-known architects and their works all over their town (neo-classical building) during 18th - 19th century. They create webpages and they compose presentations and video. Presentations can be followed by interaction by means of texts or other techniques (crosswords,diagrams and quizzes) whose answers will be published.

They students can to describe the influences of neo-classicism on peinture and literature as well.
Each group discovers the similarities, the differences and the probable mutual influences on the neo-classical buildings among the cities and then they signify and point out their conclusion writing comments on the other blogs .....

April - May 2009
Reflections and tentative conclusions about the cooperation. What did we expect? What have we achieved?

On the whole
The school blog is ultimately a colourful magazino, in which the students will present themselves and their genuine interests in multimodal texts made up of ideas, images, sound and video, without offending or provoking. Suggestions and recommendations are welcome.

Our main objectives are to deepen the students' awareness of the global nature and potential of the Internet, to sensitise them to the significance of the respect to the human being, to deepen the relationships between European teenagers, to acquaint them with other European cultures, to promote tolerance towards the other, to make peaceful coexistence possible for all.

English is essential, parallel to their native languages, where necessary.

Posts include multigeneric texts (of a wide range of text types) such as diagrams, sketches (created by the students or computer scanned), pictures, animation, zigzaw puzzles, crossword puzzles, survey questionnaires and more. One student help the teacher and undertakes the tasks of the blog manager who has access to the code number and is responsible for uploading posts and comments.

It is required that all teachers involved get to know each other through either their school blogs.

Enjoy the project! Good Luck!

5. The Greek Team

The Greek Participants: Students of 3rd Upper Secondary School "Miltos Kountouras" in Nea Filadelfia / Athens / Greece

6. Neoclassicism - Νεοκλασικισμός

Μετά την εγκαθίδρυση της μοναρχίας στην Ελάδα, το 1832, η επίσημη τεχνοτροπία στρέφεται προς το νεοκλασικισμό, τον οποίο υιοθετεί μέχρι και το πρώτο μισό του 20ου αι., ακολουθώντας τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Στο πλαίσιο αυτό ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός δημοσίων αλλά και ιδιωτικών κτιρίων βασίστηκε σε καταξιωμένα πρότυπα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Ένα τέτοιο πρότυπο-σταθμός για την αρχιτεκτονική ιστορία αποτελεί ο Παρθενώνας.

4. eTwinning Label

We have already started the collaboration!!!

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

2. The Project in generall

Project's Title: e-Twin-Cities: Neo-Classicism

Short description
Students taking part in the project are working in groups in some European countries (e.g. Greece, Germany, Romania, France…). They have to introduce themselves to the others, describing their family, their school environment and the educational system in their country, and presenting their city and focusing on the neo-classical elements, comparing the possible mutual influences, seeking their common historical, cultural, social past.

Students in their countries surf on the WWW and look for material concerning the above subjects. They make crossword puzzles, riddles and diagrams trying to communicate and explain the similarities and the differences of their cities in the 19th century. They comment and publish the results of their navigation and their study via blogs, power-point presentations and web pages.

Guidelines:
· Who am I? What is my family like?·
What is my school, the educational system, post compulsory education like?
· What is my town like? (Architecture and environment)
· What was my town like in the 19th century?
· Are there any neo-classical buildings still now? Are they beautiful or not and why?

Responding to the above topics:
· The students will exchange images, photos, videos and texts. They will reflect on and present the current state connecting to the past and the future.
· By working on the Internet and using IC tools with the partners from other countries they will also appreciate the universal character of the Internet and its power.
· Studying the buildings and the neo-classical elements throughout the history they will comprehend the common cultural heritage.

Aims
To get a new view of the world around us
To empower young people with those tools, knowledge and skills they need to communicate in the future world
To deepen the relations among the European young people
To create a background for further educational plans
To improve their command of English
To get substantially familiar with modern IC collaborative tools and to improve their implementation skills in developing blogs, WebPages or Power-Point Presentations
To experiment with new learning methodologies
To learn how to work in international teams
To get to know the cities, the likes and the dislikes of the partners
To develop critical thinking and explore the European perspective
To exchange information about cultural differences and similaritiesTo obtain intercultural knowledge, experience and computer literacy
To make friends in another country and, if possible, to visit their cities.

Work process
At first all students introduce themselves.
Then, they work on tasks in 4 sub-groups with students from different countries.
There are approximately 3-5 students of each country in each group.
The first group focuses on school and the education system. This could be in the form of a diagram, a drawing or crossword puzzles.
The second group deals with the buildings, the architecture and the famous architects in each town/region
The third group works on presentations about the civilization, the culture of their own country.
The fourth group facilitates the communication among the partners.

Groups are encouraged to cooperate with each other when necessary.
They make comparisons between countries are compulsory.
They communication in English among students via ICT is important.
Each object-tool (photo, image, picture, sound, or video animation) utilised is accompanied by notes or comments and bibliography could be added.

"Project outcome"
Production:
Work plans, schedules and procedures
Blogs, Presentations and web pages
Pictures or videos of the work process.

Practical Tips
Communication Tools: e-mail, chat, TwinSpace, web sites, Voip (Skype or MSN)
Communication Language: English, Greek.

Participants:
Groups of students aged 16-20
Groups of teachers of different specialization.

Framework
Subjects:
Information and Communication Technology
History and Art
Multimedia and Network
English
Graphic Arts and Architecture

Programmes:
E-twinning, Environmental Education

1. Getting started!

Hello!
We invite you to participate in our blog!
Our subject is: Neo-classical buildings in our city!
We are in your disposal!
Welcome...


________________________________________________

Γειά Σας!
Καλώς μας ήρθατε!
Είστε ευπρόσδεκτοι να συμμετέχετε στο ιστολόγιό μας.
Επικοινωνήστε μαζί μας....
Το θέμα μας είναι το ρεύμα του νεοκλασικισμού στη πόλη μας!

Θα ασχολθούμε με τα νεοκλασικά της Αθήνας στα τέλη του 19ου αι. μέχρι και τις αρχές του 20ού αι.